Wandelen is hot en cool. Er verschijnen prachtige boeken over langeafstandspaden, of over mijmeringen tijdens het rondje rond de kerk. Zo las ik het fijnzinnige boekje van Marjoleine de Vos Je keek te ver (2020), over wandelen in het Groninger landschap. Al wandelend kun je in gesprek zijn met jezelf en met een ander: hardop denkend, of even stilstaand. Wandelen is een manier om de zinnen te verzetten en een nieuw perspectief op te doen. Al lopend gaat een dialoog zoveel gemakkelijker dan in de setting van een kamer met stoelen op gepaste afstand. Je hoeft elkaar niet steeds aan te kijken, de stilte die valt is een verademing. ‘Uit de voeten’ is corona proof.
Graag bied ik een wandeling aan als een manier om met elkaar in gesprek te raken over wat jou bezighoudt, waar je vandaan komt, en wat er op je pad kan komen. Ik denk aan zorgverleners, musici, mensen die dreigen vast te lopen. Iedereen is welkom. De wandeling en de duur ervan worden in onderling overleg bepaald. De kosten hoeven geen struikelblok te vormen. Graag wil ik op deze wijze een bijdrage leveren aan het welzijn van mensen die juist nu in hun passie worden geraakt.
“Ik heb de wandeling met Arie als heel bijzonder ervaren. Al snel voelde ik me op mijn gemak. Zonder aanloop gingen we de diepte in. Je voelt de ervaring, het begrip voor menselijke onvolkomenheden. Hij kan opgewekt luisteren en dan een vraag stellen, waarvan je denkt: Verhip, hoe zit dat eigenlijk bij mij? Ongemerkt hadden we bijna 2 uur aaneen gelopen in een prachtige omgeving, de Amsterdamse Waterleiding Duinen. Het was bloedheet, intens en ongedwongen. Zeker voor herhaling vatbaar!”
(Karin Beuning, 25 jaar openbaar apotheker)
